zondag 12 december 2010

Words

Ik ben verzot op prentenboeken. De illustraties zijn vaak betoverend mooi en de manier waarop men alles verwoord, is vaak zo fantasierijk. Verhalen prikkelen de fantasie van de leeringen en stimuleren hun creativiteit. Ik werk dus vaak met prentenboeken tijdens mijn stage.
Deze prentenboeken liggen alvast op de bovenste plank in mijn kast:
- Het land van de grote woordfabriek van Agnès de Lestrade
- Het geheime dagboek van klein duimpje van Philippe Lechermeier
- Sentimento van Carl Norac
Omdat er zoveel te vertellen valt over deze boekjes, zal ik proberen elke maand 1 boek aan bod te laten komen. Vandaag zal ik een woordje uitleg geven bij het boek:

Het land van de grote woordfabriek
Het gebeurt zelden, maar nu is het er toch weer van gekomen. Ik ben verliefd geworden…op een boek.Vanaf het moment dat ik het boek Het land van de grote woordfabriek in handen had, wou ik het niet meer loslaten.

Korte inhoud
Het gaat over een land waar woorden handenvol geld kosten. Mensen zijn er dan ook zuinig op. De rijkste en machtigste mensen hebben dan ook de meest uitgebreide woordenschat voorhanden. Arme mensen zoeken in vuilnisbakken naar weggegooide woorden. Soms zijn er woordkoopjes en heel af en toe dwarrelen er woorden door de lucht. Kinderen proberen dan met hun woordennetje woorden te vangen. Op zo'n dag heeft Florian drie woorden in zijn netje gevangen: kersenrood, pannenlapje, stoelendans. Deze drie woorden bewaart hij zorgvuldig voor Siebelle. Siebelle is volgens Florian het liefste en mooiste meisje van het hele land. Hij is smoorverliefd op haar maar heeft het haar nog niet kunnen vertellen want hij vindt de juiste woorden niet. Liefst zou hij "ik hou van je" zeggen, maar dat zijn dure woorden. Op een dag stapt hij naar Siebelle toe. Hij wil haar zijn drie woorden schenken. Maar ook Oscar is er. Rijke Oscar probeert Siebelle in te palmen met een mond vol dure woorden. De moed zinkt Florian in de schoenen. Toch spreekt hij voorzichtig zijn betekenisloze woorden voor haar uit. Wat zal Siebelle van Florians woorden vinden? Om dit te weten komen, moet je het boek maar eens lezen...

                                                          Mijn mening
Een mooi en ontroerend liefdesverhaal over het zuinige en zinnige gebruik van woorden en zinnen, en over hoe ogen soms meer vertellen dan woorden. Het boek wil duidelijk maken dat er nog een andere taal is: de lichaamstaal. De illustraties zijn prachtig. Het verhaal is eenvoudig, maar juist door zijn eenvoud heel krachtig. Kortom: een schitterend verhaal, prachtig in beeld gebracht!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten