dinsdag 28 december 2010

Troostprijs

Zoals jullie al dan niet weten is Hilde Groven mijn favoriete juwelenontwerpster. Zij ontwerpt de meest sprookjesachtige juweeltjes waarbij je meteen wegsmelt! Ze tekent onder andere ook illustraties voor Averbode, Zwijsen,... Ik heb me ondertussen al een ring en een paar oorbellen aangeschaft. Onlangs had ik meegedaan met een wedstrijd. Als ik een originele foto (met mijn juweeltjes) trok en deze opstuurde, maakte ik kans op een cadeaubon van 40 euro. Zonder aarzelen zocht ik mijn camera op en trok een foto. Jammer genoeg was ik niet bij de gelukkigen. Maar vandaag keek ik in mijn brievenbus en wat zag ik daar! Een spiegeltje als troostprijs! En ja hoor... ik ben er blij mee!

zondag 26 december 2010

Made with love


In mijn vrije tijd (dat is dus de grote vakantie...) hou ik me bezig met het maken van kleine juweeltjes. (oorbellen, halskettingen en ringen) Deze maak ik uit fimo. Fimo is een boetseerklei.


Hoe gaat het in zijn werk?
1. Ik teken eerst uit wat ik ga maken.
2. Ik kneed de fimo en probeer hier een figuurtje uit te maken.
3. Bij het gebruik van een andere kleur, was ik mijn handen. Anders lopen de kleuren in elkaar.
4. Ik steek het in de oven voor ongeveer 25 minuutjes op 250 graden.
5. Ik maak er oorbelletjes, ringen en kettingen van.


Als ik tijd heb, verkoop ik deze op rommelmarktjes of via internet. Misschien kan je dit ook eens uitproberen in de klas. Maar het is een dure hobby. In de klas kan je beter met klei werken. Dat is goedkoper.


Meer info vind je hier.

maandag 20 december 2010

Reis rond de wereld

Vandaag stelden we ons thema: Reis rond de wereld, voor aan alle groepjes. We hebben geprobeerd om onze lessen op een creatieve manier te verwerken. Dit aan de hand van een zelfgemaakt spel dat gebaseerd is op het gezelschapspel: trivial pursuit. Het spel bevat een heleboel weetjes over de nieuwe wereldwonderen. Wist je bijvoorbeeld dat er mensen begraven zijn in de Chinese muur? En wist je dat de opdrachtgever van de Taj Mahal de handen van zijn werknemers liet afhaken. Wil je weten waarom? Of wil je gewoon een leuke les geven omtrent de wereldwonderen? Speel dan dit spel!


Hoe werkt het spel?
Alle spelers kiezen een pion en een postkaart met daarop een wereldwonder naar keuze. Elk wereldwonder heeft een kleur. De leerlingen dobbelen en beantwoorden de vraag over een wereldwonder dat hoort bij het bijhorende kleur. Bijvoorbeeld: Als de leerling op een rood vakje komt dan moet hij/zij een vraag beantwoorden over de rotswoningen in Petra. Als de leerling de vraag juist beantwoordt mag hij/zij verder dobbelen.

Doel van het spel
Als de leerling op een afbeelding terecht komt dan moet hij/zij de bijhorende vraag beantwoorden. Is dit juist? Dan ontvangt de leerling een zegel van dat wereldwonder. Zo moet de leerling van elk wereldwonder 1 zegel verzamelen en kleven op zijn/haar postkaart. De leerling die als eerste een volle postkaart heeft, is gewonnen!


Meer informatie?
U kan steeds terecht bij:
Reisbureau manager: Tatjana Bosman
Reisadviseur: Marijke De Baere
Reisconsulente: Maaike Van Driessche
Reisleidster: Steffi Van Mol

zondag 19 december 2010

Letter to Santa Claus

Liefste kerstman,

U heeft het vast en zeker druk in deze periode van het jaar. Om het jou gemakkelijk te maken, heb ik mijn lijstje al gemaakt.

Op nummer 1 staan enkele handgemaakte juweeltjes.


Op nummer 2 staat een mooi prentenboek van Philippe Lechermeier.


En op nummer 3 staat een klein katje maar dat kan waarschijnlijk niet in een doos.


Als u het echt niet weet, dan mag je ook alles van op dit lijstje brengen.

Liefs,

Marijke

Wintertijd in Leuven

De duitsers noemen ze Karussels en Reitschule, in Engeland zijn ze beter gekend onder de naam gallopers en roundabouts, in Oostenrijk heten ze Ringelspiel, in de Verenigde Staten whirligigs, in Frankrijk carrousels en manèges en in België ken je ze beter onder de naam: Carrousels of draaimolens! Je vindt ze overal! Ook dit weekend stonden er enkele in Leuven! Tientallen oude draaimolens stonden verspreid over de hele stad.
Ik was toevallig in Leuven en zocht enkele draaimolens op.

      
zwanenzweefmolen                                         bootjesmolen

Elk jaar gaan we met de familie naar de kerstmarkt te Leuven. Dit is een traditie waar ik elk jaar naar uitkijk. We doen dan kerstinkopen, schuimen de kerstmarkt af,... Kortom: een zeer gezellige familiegebeuren! Dit jaar zorgde het sneeuwtapijt en de draaimolens voor een echte kerstsfeer!
 
   
vliegbommenspel                           paardenmolen
  
luchtschommel

De reden waarom ik deze foto's op mijn blog post, is ten eerste: omdat draaimolens pure nostalgie oproepen en mij fascineren. En ten tweede omdat ik ervan overtuigd ben dat het onderwerp: kermis, of meer specifiek: draaimolens onderwerpen zijn waarmee je in de lagere school muzisch aan de slag kan gaan! De kleuren, de vormen, de stoeltjes,... Een draaimolen is nooit hetzelfde. Neem nu de zwanenzweefmolen. Ik had nog nooit een draaimolen met zwaantjes gezien! Ik vond deze best mooi! Ze stralen een feërieke sfeer uit die kinderen kunnen inspireren.

Nog een andere traditie is dat ik elk jaar blijf hangen aan het kraampje met de handgemaakte matroesjka's. Deze matroesjka's worden gemaakt in Wit-Rusland en worden verkocht ten voordele van de kinderen in Tsjernobyl. Het schijnt een heel familiegebeuren te zijn: de papa snijdt de vorm uit, de kinderen schilderen de basiskleur en de mama doet het fijne schilderwerk. Elk jaar koop ik een matroesjka. Ik ben er namelijk verzot op. Ze zijn steeds anders en ze zijn zeer mooi! Dit jaar kocht ik een matroesjkamuziekdoos. Zo breidt mijn collectie uit en steun ik een goed doel.

  
Ja, en nog een andere traditie is dat mijn mama elk jaar negerzoenen (ofja wij noemen ze ook wel op zijn plat Lokers: negerinentetten) koopt. Elk jaar denk ik: Ho dat ziet er echt lekker uit! Dus neem ik eentje en dan kom ik tot de conclusie dat ik dat dus echt niet lust...


En tevreden keren we dan terug naar huis en kijken we al uit naar het volgende jaar!

Bakske vol!

woensdag 15 december 2010

E-learning

Tijdens E-learning leerden we hoe we spraak onder een voorstelling kunnen plaatsen. Ik heb thuis een beetje geëxperimenteerd en dit is het resultaat. Dit is slechts een proefje. Binnenkort zal ik proberen om iets te maken dat bruikbaar is in de lagere school;) Alvast veel kijkplezier!

We spelen een spel vanavond!

Voor de module explorerende school dienen we een thema uit te werken. Wij kozen voor het thema "reis rond de wereld". In dit thema mogen de leerlingen een land naar keuze uitwerken en promoten als echte touroperators. Daarnaast laten we hun ook kennis maken met de wereldwonderen. Dit zullen ze doen aan de hand van een spel. Daarom maakten we vandaag een wereldkaart dat dienst zal doen als spelbord. Maar daarover later meer! Hieronder kan je alvast een kijkje nemen in hoe het spelbord tot stand kwam.

De onbeschilderde plaat en een ijzersterk team!

Trots op het "eindresultaat"

Het spel is nog niet volledig. Zo moeten we de wereldwonderen nog maken, de route uitstippelen, vragen opstellen,... Kortom: er is nog een heleboel werk! Maar we zijn ervan overtuigd dat het een leuk spel wordt!
Geïntereseerden mogen het spel eens spelen. Wie neemt de uitdaging aan?

zondag 12 december 2010

Music Maestro...

Inmiddels is het mij gelukt om ook een afspeellijst op mijn blog te plaatsen! (Een klein applausje voor mezelf) Deze liedjes geven weer welke muzische indrukken ik afgelopen maand heb opgedaan. Deze zal dus steeds aangevuld en veranderd worden. Druk op play en geniet!

Words

Ik ben verzot op prentenboeken. De illustraties zijn vaak betoverend mooi en de manier waarop men alles verwoord, is vaak zo fantasierijk. Verhalen prikkelen de fantasie van de leeringen en stimuleren hun creativiteit. Ik werk dus vaak met prentenboeken tijdens mijn stage.
Deze prentenboeken liggen alvast op de bovenste plank in mijn kast:
- Het land van de grote woordfabriek van Agnès de Lestrade
- Het geheime dagboek van klein duimpje van Philippe Lechermeier
- Sentimento van Carl Norac
Omdat er zoveel te vertellen valt over deze boekjes, zal ik proberen elke maand 1 boek aan bod te laten komen. Vandaag zal ik een woordje uitleg geven bij het boek:

Het land van de grote woordfabriek
Het gebeurt zelden, maar nu is het er toch weer van gekomen. Ik ben verliefd geworden…op een boek.Vanaf het moment dat ik het boek Het land van de grote woordfabriek in handen had, wou ik het niet meer loslaten.

Korte inhoud
Het gaat over een land waar woorden handenvol geld kosten. Mensen zijn er dan ook zuinig op. De rijkste en machtigste mensen hebben dan ook de meest uitgebreide woordenschat voorhanden. Arme mensen zoeken in vuilnisbakken naar weggegooide woorden. Soms zijn er woordkoopjes en heel af en toe dwarrelen er woorden door de lucht. Kinderen proberen dan met hun woordennetje woorden te vangen. Op zo'n dag heeft Florian drie woorden in zijn netje gevangen: kersenrood, pannenlapje, stoelendans. Deze drie woorden bewaart hij zorgvuldig voor Siebelle. Siebelle is volgens Florian het liefste en mooiste meisje van het hele land. Hij is smoorverliefd op haar maar heeft het haar nog niet kunnen vertellen want hij vindt de juiste woorden niet. Liefst zou hij "ik hou van je" zeggen, maar dat zijn dure woorden. Op een dag stapt hij naar Siebelle toe. Hij wil haar zijn drie woorden schenken. Maar ook Oscar is er. Rijke Oscar probeert Siebelle in te palmen met een mond vol dure woorden. De moed zinkt Florian in de schoenen. Toch spreekt hij voorzichtig zijn betekenisloze woorden voor haar uit. Wat zal Siebelle van Florians woorden vinden? Om dit te weten komen, moet je het boek maar eens lezen...

                                                          Mijn mening
Een mooi en ontroerend liefdesverhaal over het zuinige en zinnige gebruik van woorden en zinnen, en over hoe ogen soms meer vertellen dan woorden. Het boek wil duidelijk maken dat er nog een andere taal is: de lichaamstaal. De illustraties zijn prachtig. Het verhaal is eenvoudig, maar juist door zijn eenvoud heel krachtig. Kortom: een schitterend verhaal, prachtig in beeld gebracht!

zaterdag 11 december 2010

An end has a start...

Donderdag sloten we de module muzische school af met 3 workshops:
- vertellen op muziek
- maskers ontwerpen
- theatraal acteren
Hieronder volgt een beetje uitleg.

Vertellen op muziek
Om ons een idee te geven van wat er van ons verwacht werd, liet mevr. Coupé ons enkele verhaaltjes beluisteren. Daarna werden we aan het werk gezet. Uit een ruim assortiment aan prentenboeken selecteerden we het boekje: Kamiel Kameel. We vertelden het verhaaltje en maakten hierbij gebruik van enkele muziekinstrumenten. De anderen hadden ook leuke resultaten. Zo had het groepje van Stefaan een parodie op sneeuwwitje gemaakt. Weer anderen maakten gebruik van een powerpointpresentatie, geluiden,... Deze workshop was zeer bruikbaar voor de klaspraktijk.

Maskers ontwerpen
Als ik aan opera denk denk ik ook aan mooie kostuums, overdreven versierde kapsels,... Het idee om maskers te ontwerpen, sluit dus zeker aan bij het thema: "opera". Eerst moesten we ons gezicht ondersteboven natekenen. Dit was geen gemakkelijke opdracht. Maar aangezien ik toch geen tekentalent ben, maakte dit voor mij geen verschil. Het was een zeer leuke opdracht waar ik me creatief kon in uitleven. En daarnaast vind ik dat het resultaat er ook wel mag wezen. Maar ik ben ervan overtuigd dat er mooiere en originelere resultaten waren.
Theatraal acteren
Ik vertrok met de gedachte we tijdens deze workshop zouden acteren. Maar deze workshop was meer te plaatsen onder de noemer: bewegingsexpressie. In het begin zag ik nut niet in van deze workshop. Alle bewegingen werden opgelegd. We moesten deze louter imiteren. Er was weinig ruimte voor onze inbreng. Ik kan dus niet zeggen dat onze creativiteit geprikkeld of gestimuleerd werd. Maar daar bracht Anne snel verandering in. Zij sprak namens de hele groep dat we meer inbreng wouden hebben. We kregen carte blanche en mochten zelf iets creëren. We besloten om de bestaande bewegingen te houden maar aan te passen. Iedereen kreeg de kans om iets in te brengen, er werd naar elkaar geluisterd,... Dat is niet steeds gemakkelijk in een grote groep. De goede samenwerking bevorderde het groepsgevoel. We waren dan ook fier op ons resultaat. Kortom: Deze workshop was een leuke afsluiter!

En dit einde is slechts het begin van mijn muzisch proces...


vrijdag 10 december 2010

Semiramide

Het lijkt wel één of andere toverspreuk... Maar nee, dat was het niet. Semiramide is de titel van een operatragedie van Rossini. Ook dit zal misschien even Chinees in de oren klinken dus hieronder een korte toelichting.


Korte inhoud
Zoals de titel al doet vermoeden gaat de opera over Semiramide, de koningin van Babylon. Samen met haar minnaar "Assur" heeft ze haar echtgenote (koning Nino) vermoord. Koning Nino vermoedde dit echter al en had daarom zijn zoon (Ninia) in veiligheid gebracht. Assur zijn plan lijkt geslaagd. De koningstroon lijkt dichterbij te komen. Hij dient enkel nog te huwen met Azema waarvan bij de geboorte al werd vastgelegd dat ze met Ninia (de zoon van Semiramide) zou trouwen. Assur heeft maar één rivaal, Arsace, de leider van het leger waarvan niemand weet dat hij de zoon van Semiramide is. Semiramide is inmiddels verliefd geworden op Arsace en wijst hem aan als de nieuwe koning en tevens haar echtgenoot. Inmiddels ontdekt Semiramide dat Arsace haar zoon is. Ook Arsace ontdekt de waarheid, doodt Semiramide (zijn moeder) en viert de bevrijding van Babylon.

Mijn mening
Ik vertrok met grootse verwachtingen naar het operagebouw. Zo verwachte ik: schitterende kostuums, mooie zang, indrukwekkend decor, mooie verhaallijn,... Uiteindelijk werden niet al mijn verwachtingen ingelost. Zo was het decor simplistisch, de kostuums waren eenvoudig,... Ik vond het er een beetje goedkoop uitzien. Daarnaast was het ingewikkeld om het verhaal te begrijpen, duurde het ontzettend lang, was er weinig afwisseling,...

Om het verhaal toch te begrijpen heb ik achteraf wat informatie opgezocht. Nu pas begrijp ik het verhaal. Het was niet leuk om 4 uur lang aan een stuk naar een opera te kijken en luisteren waarvan je geen snars verstaat. Dit is dan ook een raad voor anderen: Informeer je op voorhand waarover het gaat, dan kan je het gemakkelijker volgen!

Dit alles wil niet zeggen dat ik het slecht vond maar ik vermoed dat er andere operastukken bestaan die ik beter zou vinden. Daarnaast heb ik ook respect en bewondering voor de acteurs, zangers, muziekanten,...
Alhoewel ik vermoed dat opera niets voor mij is, vond ik het een unieke belevenis!


Voor deze speciale gelegenheid had 3LOA zich in een nieuw kleedje gestoken.

Meer info en foto's vindt je hier.

woensdag 8 december 2010

Start!

Gisteren is de module muzische school echt van start gegaan! We kregen de mogelijkheid om 3 workshops te volgen die kaderen rond het thema: "opera".
- zingen en bewegen
- stem ontdekken en gebruiken
- stijldansen

In de voormiddag maakten we voornamelijk gebruik van onze stem. We zongen een klein operastukje in het "Italiaans", we oefenden enkele ademhalingstechnieken, ... In de namiddag trokken we onze dansschoenen aan en kregen we enkele danspasjes aangeleerd. Het leek alsof we in het programma "Sterven op de dansvloer" waren belandt. (Gelukkig zijn hier geen foto's of filmpjes van!)

Dit alles moest ons voorbereiden op wat we deze middag zullen te zien krijgen: "Semiramide" van Gioachino Rossini. Ik nam alvast een kijkje achter de schermen.

dinsdag 7 december 2010

Once upon a crime...

Er was eens...
De beroemde zin waarmee elk sprookje vrolijk van start gaat. Zo ging de toneelvereniging: Lust naar Kunst vrijdag 5 november ook van start met de musical: "Once Upon A Crime".


Zoals de titel al doet vermoeden begint het sprookje jammer genoeg niet zo vrolijk als men denkt. Integendeel! Enkele sprookjesfiguren doen een gruwelijke ontdekking in het bos! Bambi werd vermoord aangetroffen op de trappen van het Koninklijk Kasteel. Het hele toverbos staat in rep en roer! Vier verdachte spookjesfiguren worden ondervraagd en zo begint de zoektoecht naar de dader.

Samen met het publiek gaan de persmeute en twee heksen op zoek naar de moordenaar. Elke bezoeker kreeg een papiertje waarop ze mochten aanduiden wie ze verdachten. Zo mocht het publiek ook een gokje wagen. Wie het blaadje afgaf, maakte kans op een prijs.

Regisseur Cooke laat elk bekend figuurtje opdraven: strip- en sprookjesfiguren, zelfs de prins van de verpakking van LU-koekjes passeert de revue. Samen met een resem bekende liedjes heeft hij een wervelend en kleurrijk stuk in elkaar weten te mixen.

Voor wie?
Deze musical was zeker een aanrader voor alle leeftijden. De toneelvereniging: "Lust naar kunst" bestaat uit volwassenen en kinderen die steeds het beste van zichzelf geven. Zij brengen steeds musicals die zowel volwassenen als kinderen aanspreken. Ook voor (toekomstige) leerkrachten was dit een aanrader! Het heeft mij onder andere veel muzische inspiratie gegeven die ik in de klas kan gebruiken.

Mijn mening
In de musical werden alle klassieke sprookjes op een grappige manier door het slijk gehaald. Wat ik zeer leuk vond was dat de bezoekers de mogelijkheid hadden om actief deel te nemen in de speurtocht naar de moordenaar. Dit verhoogde de betrokkenheid. Ik ben blij dat ik deze musical heb bijgewoond want dit heeft mijn stereotiepe beeld op musicals verbroken. Deze musical bevatte een aangename mix van dans, expressie, muziek en toneel. Kortom: Dat smaakt naar meer!

Tot slot een klein applausje voor mijn twee nichtjes die het schitterend hebben gedaan!

Meer foto's vindt je hier.