Beschrijf je muzische groei. Pfoe! Als je me dit het eerste jaar had gevraagd, dan had ik waarschijnlijk gezegd: "1 meter 62?" Nu.. na 3 jaar bachelor lager onderwijs lijkt me dit wel eens een interessante vraag. De vraag is: Heb je even de tijd? Ik besloot mijn muzische groei eens onder de loep te nemen. Dit vanuit de 6 hoeden van Bono.
Wat zijn dat?! De hoeden van Bono?
Elke hoed staat voor een bepaalde denkwijze. Deze werkwijze laat je iets bekijken vanuit 6 verschillende standpunten (hoeden). (Misschien ook eens interessant om in de klas te gebruiken.)
Wat zijn dat?! De hoeden van Bono?
Elke hoed staat voor een bepaalde denkwijze. Deze werkwijze laat je iets bekijken vanuit 6 verschillende standpunten (hoeden). (Misschien ook eens interessant om in de klas te gebruiken.)
Feiten
In mijn lagere school werd er weinig of geen aandacht geschokken aan het muzische. Lessen beeld waren echte knutsellessen waarbij we als aapjes de leerkracht imiteerden. De lessen muziek bestonden uit het letterlijk vanbuiten leren van liedjes. Niets meer en niets minder. Tijdens de lessen drama moesten we gedichtjes vanbuiten leren en opzeggen. Ik vond dit saai en probeerde het toch min of meer aangenaam te maken door hier steeds een grappige voorstelling van te maken. De lessen bewegingsexpressie bestonden gewoonweg niet. Niet bepaald bevordelijk voor mijn muzisch proces... Toch wou ik meer proeven van het muzische... Ik besloot dus om naar de muziekschool te stappen om me daar in te schrijven voor de opleiding: voordracht en dramatische expressie. Zeer leuk, grappig en leerrijk! Deze opleiding moest ik jammer genoeg stopzetten vanwege mijn studies. Ik heb ook 2 jaar lang moderne wetenschappen gevolgd met als optie: muzikale opvoeding en plastische opvoeding. Daar stopt mijn muzische geschiedenis. Ik ben pas uit mijn muzische startblokken geschoten in de hogeschool. Daar werd verwacht om aan je muzisch proces te werken. Tijdens deze opleiding ben ik zeker en vast muzisch gegroeid. Ik ben met een andere blik naar het muzische gaan kijken. Er wordt ook verwacht dat je reflecteert over je eigen muzisch proces (zoals nu). Maar je krijgt weinig of nooit feedback hierover. Dat maakt het extra moeilijk om te groeien. 
Emoties Ik vind het een beetje jammer dat ik in de lagere school de verkeerde muzische basis heb meegekregen. Maar tegelijk ben ik fier dat ik er toch steeds iets muzisch van probeerde te maken. Ik wou geen schaap zijn die blindelings de kudde volgde. Ik wou iets maken/iets doen wat ik graag deed of wat ik graag zag... In dat opzicht was ik voor de leerkrachten een echte rebel (Voor derest was ik echt een voorbeeldige leerling). Maar dat heeft ervoor gezorgd dat ik geen afkeer heb gekregen van het muzische. Integendeel ik ging zelf op zoek naar hoe het wel kon en deed niets liever dan muzisch bezig zijn. Toen ze mij in het 1ste jaar vertelden wat "muzische" inhield, keek ik nogal verbaasd. Dat had ik toch nooit zo geleerd? Was dat niet letterlijk opzeggen van versjes? Het naäpen van de leerkracht? Het beviel me wel! Eindelijk eens iets waar ik me in kon vinden! Ik was helemaal geen rebel. Ik was gewoon: muzisch! Ik kon er eindelijk van genieten. Nu hou ik van het creatief bezig zijn. Ook al lijkt het op niets (Wat vaak het geval is). Ik beleef plezier in het muzisch bezig zijn en dat is het voornaamste! Alhoewel de leerkrachten beweren dat het proces centraal staat, heb ik toch het gevoel dat ze vaak beoordelen op het product. Echt jammer, denk ik dan.
Positief Tijdens mijn stages krijg ik steeds de leuke opmerking dat ik in al mijn lessen iets typisch "Marijke" erin steek. Niet alleen in de muzische lessen maar ook in de "saaiere" vakken, probeer ik er ludieke elementen in te steken die de aandacht van de leerlingen prikkelt. Ik probeer het muzische niet te beperken tot de vakken: beeld, muziek,... Ik vind dat de kinderen de kans moeten krijgen om ook bijvoorbeeld werothema's op een creatieve manier aan te pakken en te verwerken. Daarnaast zie ik mijn enthousiasme en mijn liefde voor het muzische als 2 steunpilaren van mijn muzisch proces. Ik probeer steeds alles vanuit een rooskleurige bril te bekijken. Ik zie mijn muzisch proces ook in groeiende lijn omhoog gaan. Alle stagemomenten zijn leerrijke ervaringen geweest die een deel uitmaken van mijn muzisch proces.
Negatief Ho meestal ben ik geen zwartkijker maar ja dat is nu één van die hoeden. Dus even proberen dan... Wel zoals ik eigelijk al gezegd heb, is mijn lagere schoolcarrière niet bepaald een leerrijke basis voor mijn muzisch proces. Maar ik zie hier ook een goede leerschool in. Maar nee! Ik moet zwart kijken! Ja ik heb vaak de gevolgen mijn rebelerend gedrag moeten dragen... En die blijven hoe je het draait of keert... Negatief... Een ander negatief iets is een karaktertrek van me. Ik ben een echte perfectionist en dat is niet bevordelijk voor mijn muzisch proces. Maar ook dit heeft zijn positieve kanten... Ho jongens, het lukt me niet echt dat zwart kijken...
Alternatieven Ik heb nu gedurende 3 jaar zeer bewust gewerkt aan mijn muzisch proces. Dit omdat we hier deels toe verplicht waren. Maar daaarnaast ben ik gewoon heel graag muzisch bezig. Ik grijp elke kans om hierin te groeien. Ik ben er dan ook van overtuigd dat mijn muzische evolutie niet stopt na het beëindigen van mijn studies! Integendeel!
Besluit Ik denk dat ik hieruit kan besluiten dat ik al een hele lange weg heb afgelegd in de wereld van het muzische. Dit met vallen en opstaan. Vanuit de faalervaringen heb ik veel geleerd en vanuit de succeservaringen ben ik gegroeid. De weg naar het muzische is een straatje zonder einde. En zo heb ik het graag!
Tussen mijn foto's vond ik toevallig 2 foto's die mijn muzische groei visualiseren:
vroeger: kleurplaten inkleuren nu: muzisch experimenteren
Dit was het zo'n beetje... Maar via men blog kan je mijn muzische groei blijven volgen.
