zaterdag 22 januari 2011

Glogster

Glogster? Wat is dat voor een vreemd beest?
Even vertellen hoe ik met dit beest kennis heb leren maken...

E-learning
Het begon allemaal bij de keuzestage: e-learning. Ik koos ervoor om dit als keuzestage te doen. Ten eerste omdat ik een echte dummie ben in "de wereld van ict" en ten tweede omdat ik later in de klas met veel "digital natives" zal te maken krijgen. En dan is het leuk als je als leerkracht met iets "cool" kunt uitpakken. Niet?! Maar voor deze keuzestage dien je ook enkele taken te maken. Een daarvan was de volgende:

Exploreer een e-learningtoepassing naar keuze, die bruikbaar is voor leerkrachten. Leer jezelf werken met de toepassing en maak een beknopt cursusje voor leerkrachten om met de toepassing aan de slag te gaan of werk een toepassing uit voor leerkrachten uit voor leerlingen van lager onderwijs.

Dat leek voor mij, computerdummie, een onmogelijke opdracht. Maar we zijn hier natuurlijk om te leren... Na enig opzoekwerk belandde ik bij het beest: glogster!

Glogster
Glogster is een web 2.0 tool. Met deze tool maak je in een handomdraai een mooie interactieve poster (een zogenaamde 'glog') waarop je tekst, afbeeldingen, geluid en video kunt combineren. Als leerkracht betekent dit: "Bye bye saaie powerpoint!" Niet alleen leerkrachten maar ook leerlingen kunnen hier gebruik van maken.  De leerlingen kunnen er posters, spreekbeurten, presentaties, ... mee maken. En wat leuk is: het is gratis en zelfs computerdummies, zoals ik, kunnen dit maken!

Meer informatie?
Nog steeds geen idee van wat glog is? Wil je zelf een glog maken? Weet je niet hoe? Bekijk dan mijn glog over glog. Test het eens! En laat met weten wat jij ervan vindt!

maandag 17 januari 2011

Tis gedaan


De module muzische school zit erop! Dit betekent niet het einde van mijn muzisch proces, integendeel... Maar het einde van de muzische school is eigenlijk ook een beetje het einde van mijn verblijf op de hogeschool... Binnenkort keuzestage, stage in het 6de leerjaar en dan vertrek ik voor 3 maand naar het warme Suriname!

Omdat ik niet van iedereen afscheid heb kunnen nemen, wil ik langs deze weg iedereen bedanken voor de fijne tijd op de hogeschool! Voor de mooie, grappige, muzische, ontroerende... momenten op/ in/ rond/ buiten de hogeschool!

Gewoon... DANK JE WEL!

Kruis zelf maar aan wat past

Alice in wonderland


Vorig jaar ging ik samen met enkele medestudenten naar de musical: Alice in Wonderland. Met grote verwachtingen vertrok ik naar de Stadschouwburg te Sint-Niklaas.

Mijn verwachtingen
Het verhaal van Alice in Wonderland voert je mee door een wonderlijke sprookjeswereld waarin Alice verschillende fantasiefiguren ontmoet. Als kind was ik al gefascineerd door dit fantasierijke verhaal. Daarnaast werd dit toneel geregiseerd door Marc Boon, waar we eerder al in het 1ste jaar van onze opleiding, kennis mee maakten. Ik had dan ook hoge verwachtingen van deze musical. Ik was zeer benieuwd hoe ze dit verhaal ten tonele gingen brengen.

Mijn mening
Ik kan mij voorstellen dat het zeer moeilijk was om dit verhaal in beeld te brengen. Bij een toneel of film is het moeilijk om de fantasie van het publiek te prikkelen. Toch werd er ruimte gelaten voor de fantasie van het publiek. De overgangen tussen de verschillende scènes hadden als voordeel dat je als toeschouwer deze sprongen kon aanvullen met je eigen fantasie.

Als toeschouwer beleefde ik het verhaal door de ogen van Alice. Soms had ik het gevoel alsof ik in één grote droom was beland. Het verhaal was ingewikkeld maar sprak tot de verbeelding. Ook de decors en kostuums waren prachtig. Dans en muziek werden ook mooi met elkaar gecombineerd. Dit zorgde voor een aangename afwisseling. Er waren ook korte interacties tussen Alice en het publiek. Zo daagde Alice het publiek uit om het tegen haar op te nemen.

Maar mijn verwachtingen werden niet helemaal ingelost. Ik vond het als toeschouwer heel moeilijk om het verhaal te blijven volgen. Het toneel bevatte te weinig actie en te veel dialogen. Hierdoor moest je te geconcentreerd blijven om het verhaal te volgen. De dialogen waren ook niet altijd even gemakkelijk. Zo was er een filosofisch gesprek tussen Socrates en Plato, grappen over de Walen,... Deze scènes waren voor kinderen te moeilijk om te begrijpen. Sommige scènes waren ook te langdradig.

Besluit
Mijn verwachtingen werden niet helemaal ingelost. Maar het verhaal is zeker bruikbaar in de lagere school.

Be angeled


Yes! Eindelijk is het ervan gekomen! Ik heb een kleedje besteld bij: be angeled! Het is het blauwe met de zwarte strik! Be angeled maakt handgemaakte juweeltjes en kledij. Neem eens een kijkje op haar website.

vrijdag 14 januari 2011

D to the worp

Gepakt en gezakt vertrokken we dinsdag naar Dworp. Wow! Ik krijg een déja-vu! Ik keer terug naar het 1ste jaar waar we met zo'n 100 man gepakt en gezakt naar Dworp vertrokken. Nog een beetje verlegen... Niet wetend wat er ons te wachten staat... Niet wetend wat muzo-stage is... En uiteindelijk met een heleboel leuke herinneringen teruggekeerd.


Ik heb een fijne tijd in Dworp beleefd. Ik keek er dus naar uit om nog eens terug te keren. Deze keer zou ook de muzo-stage in het teken staan van het thema: opera. Alhoewel ik wist wat ik kon verwachten, had ik nog geen idee van wat er ons deze keer te gebeuren zou staan. Eenmaal aangekomen kwamen de herinneringen terug naar boven. Zou het nu ook zo leuk worden? Ik blik even terug op de muzodagen.

Dag 1
De eerste dag werden we er al onmiddellijk ingegooid. We moesten de zaal betreden en op een muzische manier reageren op wat we te zien zouden krijgen. Eenmaal aangekomen in de zaal, zagen we een filmpje van de opera: Carmen. Dit is een opera met een zuiders temperament. We zagen enkele spaanse danspasjes en sommigen onder ons probeerden deze te imiteren. Het was nog vroeg op de dag en niet iedereen had al zin om zich in het muzische te storten. Daarna kregen we de opdracht om onze groepsnaam op een muzische manier te presenteren. Wij kozen voor: "Allas" wat in het Spaans: "vliegen" betekent. Dit omdat wij de Griekse mythe: "Icarus" zouden voorstellen. Na de groepsvoorstelling werd de volgende opdracht verduidelijkt. We kregen 1 dag de tijd om een Griekse mythe op een muzische manier te verwerken. Dit was geen gemakkelijke opdracht. Wij hadden gekozen voor de Griekse mythe: Icarus. We hebben de mythe volledig herwerkt en er een sprookje van gemaakt, getiteld: Icara. We hebben ook geprobeerd om de verschillende muzische leergebieden te integreren. Zo was er: "zang", dans, muziek, drama, bewegingsexpressie en ook beeld aanwezig.

Dag 2
De grote dag... want vandaag zouden we onze mythen aan elkaar voorstellen. Nog even alles snel in orde brengen: een likje verf hier en daar, tekst nog eens inoefenen, repeteren,... Er komt meer bij kijken dan je denkt! Maar we kregen ook nog eens de opdracht om een muzische workshop voor kinderen uit het 4de - 6de leerjaar voor te bereiden. We werkten rond de opera: "The phantom of the opera". Onze groep bereidde de workshop: "maskers" voor. Maar de tijd ging snel vooruit en het werd snel avond. Tijd voor het toonmoment! Jaja, er was toch een beetje stress... Dit omdat alle groepjes echt zeer leuke resultaten hadden. (Dikke proficiat!) Elk toneelstukje bevatte een zeer origineel en/of grappig aspect. Ik heb genoten van deze muzische avond!

bron: Chloë De Cock

Dag 3
Donderdag ontvangden we de leerlingen van het 4de, 5de en 6de leerjaar. Zij namen deel aan de verschillende workshops die wij hadden georganiseerd: maskers, dansexpressie en ritme en muziek. Aan het einde van de workshops moesten de leerlingen een toonmoment voorbereiden. Onze groep baseerden zich op: "The phantom of the opera". Ik was aangenaam verrast van wat de kinderen op korte tijd verwezelijkten. Na deze vermoeiende dag was het tijd voor ontspanning. Een van de dingen die ik niet gauw zal vergeten was de grappige discussie aan tafel in verband met dialecten. Tiny en ik wisselden enkele dialectische woorden uit. Wist je bijvoorbeeld dat nen lavuur, een knikker is? En wat is een pieskaloterke? Jaja het leverde hilarische taferelen op! De sfeer zat er al direct in! s'Avonds bekeken we de film: "Save the last dance". (niet echt mijn filmgenre) Daarna verplaatsten we ons naar de dansvloer. Toch wel een speciale avond want het was de laatste avond met mijn klasgenoten.

bron: Ellemieke Smet

Dag 4
De laatste dag stelden we onze muzoboxen aan elkaar voor. Aan de hand van deze muzobox moest je je muzische groei visualiseren. Aangezien ik mijn muzische groei zie als één lange reis, koos ik ervoor om van mijn doos, een koffertje te maken. In dit koffertje zit: een muzisch fototoestel, een muzische zonnebril, een muzische handbagage en een muzisch kompas. Het fototoestel legde alle muzische momenten vast. De zonnebril laat me toe om met een andere blik naar mijn muzisch proces kijken. In mijn handbagage steekt mijn ervaring. En mijn kompas wijst mij steeds de muzische weg aan. Ik moet zeggen dat de andere muzoboxen ook zeer leuk waren!


Ik denk dat je hieruit kunt besluiten dat ook deze muzo-stage geslaagd was! Deze muzo-stage is een extra ervaring die een plaatsje zal krijgen in mijn muzokoffer. Kortom: deze muzo-stage heeft de module muzische school in schoonheid beïndigd. Waarvoor ook dank aan de lectoren!

vrijdag 7 januari 2011

Dallas

De echte Lokeraar kent ongetwijfeld "de Dallasblokken" van Lokeren. Dit is de bijnaam voor de Lokerse Hoedhaarwijk.

Bijnaam
Zoals men wellicht vermoedt, verwijst de bijnaam inderdaad naar de Amerikaanse tv-serie: Dallas. Want precies zoals in de serie was er altijd wel iets aan de hand. Dit sociaal wooncomplex heeft een problematische geschiedenis achter de rug: ellenlang bouwproces, technische blunders, sociale problemen,... Deze bijnaam zorgde ervoor dat de meeste mensen een vertekend beeld hebben gekregen over het leven in "de Dallasblokken". De Dallasblokken worden vaak geassocieerd met: marginaliteit, randgevallen, sociale lagere klassen,... Maar niet elke Lokeraar weet wat er binnen de muren zich afspeelt.

Fototentoonstelling
Maar daar werd onlangs verandering in gebracht. Fotograaf Freddy Meert (kennis van mij) trok naar "de Dallasblokken" en bracht het leven in en om de blokken in beeld. Het resultaat daarvan ging ik bewonderen in het Huis Thuysbaert te Lokeren.

 De tentoonstelling loopt nog tot zondag 9 januari.

Mijn mening
Een niet-alledaagse fototentoonstelling waarbij de realiteit prachtig in beeld is gebracht. De portretten roepen bij mij ook bepaalde emoties op: onmacht, nostalgie, verdriet,... Zonder woorden probeert de fotograaf een levensverhaal in beeld te brengen. En hierin is hij geslaagd. Dankzij de tentoonstelling heb ik een heel ander beeld gekregen van "de Dallasblokken". Dit bewijst dat beelden meer zeggen dan woorden. Dat noem ik de kracht van de fotografie!

Fotografie
Mijn interesse voor fotografie werd vooral gewekt door mijn nonkel. Hij is lid van een fotoclub en stelt jaarlijks foto's tentoon in het Huis Thuysbaert. Hij maakt voornamelijk foto's van zijn reizen. Ik ben een echte fan van zijn werk!

woensdag 5 januari 2011

Sentimento

Zoals beloofd, zou ik elke week een prentenboek van de plank halen en dit bespreken. Voor deze maand werd het:
 
Sentimento van Carl Norac
 
Cover
Een sprookjesachtig beeld, warme kleuren en een circusnaam springen in het oog bij het zien van de cover van dit boek. Het wekt een vrolijke sfeer op. Maar schijn bedriegt! Want net zoals er achter de lach van een clown een traan schuilt, schuilt er ook een droevig verhaal achter deze mooie façade.


Korte inhoud
Al jaren maakt meneer Stein de vreemdste marionetten. Door zijn toverkracht kan hij ze tot leven wekken. Jammer genoeg gaat het steeds mis. Zijn vogelmarionet vliegt weg en zijn hondenmarionet is zo echt dat hij ook begint te bijten. Op een dag besluit hij een pop te maken die op hemzelf lijkt. Maar vooraleer meneer Stein klaar is, wordt de pop wakker. Veel te vroeg, want meneer Stein houdt helemaal niet van een onafgewerkte marionet. Meneer Stein wil helemaal niets met de pop te maken hebben en gunt hem zelfs geen blik of woord. Maar net zoals mensen, heeft ook Sentimento gevoelens. Hij heeft nood aan warmte en vriendschap. Aangezien hij deze niet vindt bij meneer Stein, besluit de marionet om de wijde wereld in te trekken, op zoek naar vriendschap en een eigen identiteit. Zal Sentimento de vriendschap vinden waar hij naar op zoek is? Of zal hij heel zijn leven lang eenzaam blijven? Om dit te weten te komen, moet je het boek maar eens lezen.... 

Emoties
De schrijver, Carl Norac, maakt van Sentimento, een pop waar je medelijden mee krijgt. Overal waar Sentimento komt, lopen mensen van hem weg. Hij probeert op allerlei manieren om aardig gevonden te worden, maar zijn gedrag maakt mensen alleen maar banger. Door de treurige, maar sfeervolle tekeningen van Rebekka Dautremer, kun je het verdriet van Sentimento bijna voelen. Het landschap is getekend in blauw, rood en grijs. De bomen zijn kaal en buigen door de harde wind. De tekeningen weerspiegelen de gevoelens van Sentimento. Naast verdriet is er ook een beetje vrolijkheid. Op zijn reis ontmoet Sentimento een meisje, dat hem wel lief vindt. Daar put hij moed uit. Het einde van het verhaal is wat overgevoelig, maar het zorgt er wel voor dat het verhaal niet helemaal slecht afloopt en dat heeft dit boek zeker nodig.

Mijn mening
Sentimento is een mooi geïllustreerd prentenboek van de vaak bekroonde Franse tekenares Rébecca Dautremer, met een verhaal van Carl Norac. Twee namen met eerder prachtig gepubliceerd werk, Carl Norac (o.m.het hart van Tom) en Rebecca Dautremer (o.m. Ik val op jou) beloven een créme van een boek af te leveren… de ingrediënten zijn er. Een verhaal met een hoog Pinokkiogehalte samen met warme, gedetailleerde illustraties. Maar! Naast het feit dat verhaal prachtig geïllustreerd is, schept Norac weinig ruimte voor de verbeelding van kinderen. Jammer, maar gelukkig blijft het verhaal alsnog overeind. De illustraties overstijgen de tekst. Voornamelijk door deze gevoelige, sterke beelden een zeer mooi prentenboek! 

Besluit
Sentimento is een prentenboek dat niet iedereen zal aanspreken. Daar is het met de aparte illustraties en het droevige thema net iets te anders voor. Maar mooi is het zeker!